Cicho tu, ponuro....:)licznik dogasa:)) nic dziwnego, w sumie się nie dziwie- ani tu, ani u Was dziewczyny nie było mnie już od bardzo dawna. Naprawdę trudno jest jednak pogodzić spełnienie zawodowe, spełnienie rodzinne i spełnienie twórcze. Próby często gęsto kończyły się mega bałaganem w każdym kącie domu czego bardzo nie lubiłam....A teraz mam nareszcie wrażenie, że panuje nad pajęczynami i jestem z tego bardzo dumna :))choć odbywa się to kosztem rękodzieła...nieliczne aniołki odfruwają do najbliższych i nic ponad to..
Do następnego:)
piękne aniołki, parki mistrzowskie!
OdpowiedzUsuńAle jak tylko dodajesz coś nowego to stawiamy się na zawołanie! :) Piękne parki Ci wyszły, naprawdę super :) A aniołek dla dziewczynki to sama słodycz :)))
OdpowiedzUsuńpiękne
OdpowiedzUsuńWarto czekać na tak piękne prace :)
OdpowiedzUsuńDZiekuje Wam za cieplutkie słowa!
OdpowiedzUsuńWitam;) Mnie również się podobają;) Piękne;)
OdpowiedzUsuńpiękna para!
OdpowiedzUsuńRewelacja! subtelna Twoja robota:))
OdpowiedzUsuńcudniaste - wiem o czym mówisz - czasu ciągle mało, doba za krótka :( powodzenia !!!!
OdpowiedzUsuń