Wielkie przeżycia za mną:))) ponieważ zaniemogła moja niania, zmuszona byłam zabrać moją Małą do przedszkola, w którym pracuje. Z sercem na ramieniu aby nikt koło niej nie smarkał. nie kichnął, nie potrącił przypatrywałam się jej pierwszym krokom w m, środowisku rówieśniczym, mocno głośnym i już zważywszy na drugi semestr, mocno pewnym siebie na kolorowym przedszkolnym dywanie:) I co? a dała sobie rade!!!! A ja jak skośnooki turysta z kraju kwitnącej wiśni latałam jak zwariowana z aparatem aby uwiecznić pierwsze mycie rączek, pierwszą walkę o zabawkę, pierwszą przedszkolną zupkę i próbę leżakowania!! A dokładnie dwa lata temu śmiałam się z przyjaciółki która robiła identycznie to samo gdy przyprowadziła swojego synka pierwszy raz do przedszkola:) niezapomniany widok, choć w życiu nie chciałabym mieć jej w swojej grupie, nie wyobrażam sobie przeprowadzenia jakichkolwiek zajęć z uwieszonym u nogi bąblem!! Dzisiaj dwa anioły, jeden dla małej księżniczki, stąd "zosine wrzosy", drugi dla Maleństwa jako pamiątka Chrztu Świętego, pozdrawiam cieplutko!!
Śliczne anielinki
OdpowiedzUsuńDziekuje!!!
Usuńśliczne
OdpowiedzUsuńAle cudne aniołeczki!!! Oj rozumiem Cię! Ja temat przedszkola mam teraz na tapecie, bo jak dobrze pójdzie to Miś pójdzie od września, i Bóg jeden wie jak mnie to stresuje! Chyba się uwieszę na oknie i będę patrzeć, czy dziecko nie płacze za mną :D Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńOba są śliczne, ale ten pierwszy po prostu przepiękny! :) Haha, spore przeżycie za Tobą :)))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Jestes wspaniala Mama! Az milo sie to czyta i ciesze sie ze istnieja tak wspaniali ludzie jak Ty . A do tego jaka zdolna jestes ! Bo Twoje masolniaki sa cudowne !! ANioleczki jak zwykle chwycily mnie za serce. Cudnie Kochana :*Życzę Tobie Wesołych Świąt i wspaniałych chwil spędzonych w gronie najbliższych :)
OdpowiedzUsuń